Küçük yaşlarda çizecek yer bulamadığında buğulu camlara çizim yaptığını söyleyan Hasan Kaçan, “Şimdi ‘Hadi canım, ne yani o kadar sallama’ diyecekler. Kağıt yoktu ki karikatür çizeyim. Nasıl kağıt olmaz? Artık bizim çocuklarımız bir şey çiziyorlar, buruşturup atıyorlar, sonra yeni bir sayfa, yeni defterler. Bizim mektep defterimiz vardı, onun da sağına soluna bir şey çizemezdin. Okul defterinden öteki rastgele bir kağıt yoktu, Fotoğraf defteri vardı, öğretmen bir şeyler verirse fotoğraf defterine bir şeyler çizerdin. Benim neslin bir kağıt ve kağıtların üzerinde bir şeyler çizebilme imkanımız yoktu. Babamın erkek berberi dükkanı vardı, dükkanlarda kombi yoktu. Ocağın üstünde çaydanlık, çaydanlıktan fokur fokur su kaynar, camlar buhar meblağ, ben de bir sürü çocuk üzere cama bir şeyler çizmeye çalışırdım” dedi.
“KENDİMİZE OYUNCU DEMEMİZ AYIP”
‘Ekmek Teknesi’ dizisi ile birinci defa kamera karşısına geçen Hasan Kaçan; Osman İmtihan, Raci Şaşmaz, Bahadır Özdener için “Bu üçlü beni bir formda ittiler kameranın önüne” dedi.
Osman Hoca, Ekmek Teknesi’nin senaryosu için beni davet etmişti. Senaryoyu konuşurken bir fırıncı ve beş kızının kıssası vardı. O anda Ekmek Teknesi diye çıktı ağzımdan. Bazen bir şey kısmeti oluyor. Çabucak onu hoca aldı, ‘Tamam ismi bu olsun’ dedi. Senaryo gurubuyla çalışırken ve konuşurken, tarihi öyküler anlatıyordum güya o anda onu yaşamış üzere. Bunları anlattıkça onlar gülüyorlar. Kendi ortalarında bir şey konuşuyorlar. Sonra Osman Hoca’ya gitmişler ve ‘Hocam Heredot Cevdet’i yapsa yapsa Hasan Abi yapar’ demişler. ‘Yapamam hocam, lütfen beceremem. Kamera önüne geçmedim. Ağzım burnum kayıyor benim, tutuluyor, heyecanlanıyorum’ dedim lakin ‘Deneyelim’ dediler. Tanıtım çektiler, sonra tanıtıma koydular ve oldu. Bizim kendimize ‘Oyuncu’ dememiz çok ayıp bir şey olur. Zira ben ne eğitimini aldım, ne bu mevzuyu bilirim. Yapmaya çaba ediyorum. Yoksa bu tevazu değil, gerçek bu.
“MİZAH KARŞILIĞINI BULAMIYOR”
Hasan Kaçan, “Sadece karikatürde mizahta değil, sanatın bir sürü alanında da tıpkı halde bir kısırlık kelam konusu. Yazılar, çizgiler, karikatürler, çizgi romanlar hayatımızda bir biçimde eskisi üzere yer almıyor. Zira bir formda karşılığı yok. Sinema olarak, dizi olarak öteki bir biçimde kendini göstermeye başladı. Artık de devasa yapımlarla biz çok ünlü sanatkarları, çok usta sanatkarları fiyatsız bir formda sinemada, televizyon dizisinde hiç para pul vermeden, sinemaya gitmeden, bilet almadan izleyebilme talihine sahibiz. Mizah da karşılığını bulamıyor. Bir de olağan devir gereği bence bir sertlik kelam konusu. Yani artık dünyada beşerler o incelikte mizah yapmıyorlar, yani bizim periyodumuz üzerinde yapmıyorlar” tabirlerini kulandı.